آقای رئیس در سی ام سالگرد تصویب اعلامیه سازمان ملل متحد در مورد حقوق افراد متعلق به اقلیت های ملی ، قومی، مذهبی و زبانی، شاهد هستیم که موقعیت و رفتار با اقلیت ها در سال های اخیر بهبود نیافته است.
جمهوری اسلامی ایران همچنان
اقلیت های ملی یا قومیتی را در معرض تهدیدهای جدی، تبعیض و نژادپرستی قرار داده است.
اقلیت ها ی ملی در ایران حتی از حق ابتدای همچون آموزش به زبان مادری خود محروم هستند.
آقای گزارشگر ویژه،
تجربه آذربایجانیها در ایران نشان میدهد که آنها خود مجبور به ترک سرزمین خود به دلیل فقر و محروم از ریشههای فرهنگی خود میبینند. آنها مجبور می شوند در برابر نژادپرستی و سایر اشکال تبعیض به خارج از کشور مهاجرت کنند.
زنان آذربایجانی در معرض تبعیض مضاعف قرار دارند: زن بودن و تعلق داشتن به یک اقلیت. در ایران تمامی اقلیت ها اعم از آذربایجانی، بلوچ، کرد، عرب از هرگونه توسعه زیرساختی و پایدار محروم هستند.
آنها از رویه های نفرت پراکن و دیگرستیز و جرایم ناشی از نفرت در رسانه های اجتماعی رنج می برند. آرزوهایشان درهم شکسته است. ما شاهد افزایش تحریکات علیه آنها هستیم که مساوی با نسل کشی است.جمعیت «حقوق بشر آذربایجان٫ارک»نگرانی خود را از اینکه مسائل اقلیت ها در اولویت پایین دستور کار سازمان ملل قرار دارد، ابراز می کند.
ما به سازمان ملل توصیه می کنیم:
• اعلامیه جاری را بررسی کند و در اصلاح آن تأمل می کند.
• اعلامیه را در برنامه های خود موضوعی می کند.